Shu vaqtgacha sayyoramizda mavjud bo‘lgan eng shafqatsiz tomosha qadimgi Rimdagi gladiatorlar jangi boʻlgan. Bu etrusklarning katta dafn marosimlarida qullar bir-biriga qarshi kurashishga majbur qilingan, qadimgi urf-odatlardan kelib chiqqan. Rimliklar bu gʻoyani oʻzlashtirgan va gladiatorlarning birinchi janglari miloddan avvalgi 264-yilda boʻlib o‘tgan. Etrusklarda boʻlgani kabi ular dastlab faqat dafn marosimida o‘tkazilgan, lekin asta-sekin rimliklarning sevimli koʻngilxushligiga aylanib, katta arenalarga koʻchib oʻtgan. Birinchi gladiatorlar oddiy qul va mahkum jinoyatchilar boʻlgan. Keyinchalik gladiatorlarni tayyorlash uchun maktablar tashkil etilgan, ularning safi shon-shuhrat va boylik umidida boʻlgan barcha sinf vakillari hisobiga kengaya boshlagan.

Gladiatorlar jangi uchun maxsus ulkan amfiteatrlar qurilgan. Tomosha koʻpincha kumush va oltindan yasalgan, qimmatbaho zirhlarni kiygan gladiatorlar paradidan boshlangan. Paraddan soʻng tomoshabinlar hayajonini kuchaytirish uchun yogʻoch qurollardan foydalangan holda hazilona janglar boshlangan. Keyin karnaylar baland ovoz bilan yangrab, bezarar qurollar haqiqiylariga almashtirilgan. Gladiatorlar juftlarga boʻlinib, qonli olishuvlar boshlangan.

Gladiatorlar turli xil qurollardan foydalangan. Koʻpchilik hollarda ular yakkama-yakka kurashgan. Agar raqiblardan biri yaralansa, u holda qoidalarga koʻra uning taqdiri tomoshabinlar qoʻlida boʻlgan. Agar omma uning hayotini saqlab qolishni istasa, roʻmolchalar havoda silkitilgan yoki bosh barmoq yuqoriga koʻtarilgan. Pastga qaratilgan bosh barmoq esa jabrlanuvchini oʻlimga hukm qilgan.

Vaqt oʻtishi bilan rimliklar bunday janglardan bezor boʻlib, yangi tomoshalarni oʻylab topa boshlagan. Gladiatorlarning sher, yoʻlbars va boshqa yovvoyi hayvonlar bilan jang qilishiga toʻgʻri kelgan. Bu dahshatli spektakllarga chek qoʻyish uchun koʻp kuch sarflangan, ammo buni faqat milodiy 500-yilga kelib imperator Teodorik amalga oshirishga muvaffaq boʻlgan.