Har safar inson tanasining biron-bir aʼzosi, uning tuzilishi va faoliyatini oʻrganganimizda, uning moʻjiza ekaniga tan beramiz. Jigar ham bundan mustasno emas. Bu tanadagi eng katta bez boʻlib, ogʻirligi boʻyicha miyadan keyingi eng ogʻir aʼzodir. Inson jigarining oʻrtacha vazni taxminan bir kilogrammni tashkil qiladi.

Oʻz vazifasini bajarishi uchun jigar shunday katta boʻlishi ham kerak. U ovqatni hazm qilish uchun meʼda shirasini ishlab chiqaradigan, ichakdan keladigan barcha ozuqaga (yogʻlardan tashqari) kimyoviy ishlov beradigan filtrdir. Jigar ichakda hazm qilingan ovqatni oʻzlashtiradigan, qon bilan toʻldirilgan shimgichga oʻxshaydi.

Jigarda ozuqa bilan “qayta ishlash” deb atash mumkin boʻlgan narsa sodir boʻladi. Begona oqsil inson oqsiliga aylantiriladi. Bundan tashqari, jigar ovqatni zaharlardan tozalaydi. Tanaga nikotin va kofein tushganda, jigar bu “zaharni” zararsiz birikmalarga aylantiradi. Shuningdek, jigar hujayralari tanaga tushishi mumkin boʻlgan batsillalarni yoʻq qiladi.

Jigar ichak va yurak oʻrtasida joylashgani sababli biz ichadigan suyuqliklarga nisbatan toʻgʻon vazifasini bajaradi. Koʻp miqdorda suyuqlik ichilganda, jigar tezda kattalashadi. Jigar hujayralari safro deb ataladigan ovqat hazm qilish suyuqligini ishlab chiqaradi. Safroning vazifalaridan biri yogʻlarni eritishdir. Bunda u hazm qilingan ovqat tarkibidagi yogʻning katta zarralarini juda kichik zarrachalarga boʻlib, tanaga yogʻlarni oʻzlashtirish imkonini beradi.