Tanamizda har doim maʼlum miqdorda alkogol mavjuddir. Kraxmal va shakar parchalanganda alkogol hosil qilgani uchun, har ovqat isteʼmolidan keyin uning muayyan miqdori qonga tushadi. Tanamizda har doim taxminan bir gramm alkogol mavjud. Ammo alkogol isteʼmol qilinganida bu miqdor ortadi. Alkogol deyarli kuchsiz giyohvand moddadir. Giyohvand modda esa asab hujayralariga kirib, ularga falaj qiluvchi taʼsir koʻrsatadigan modda hisoblanadi. Ammo asab hujayralarini falaj qilishdan oldin, bu ularning ishini kuchaytiradi va joʻshtiradi.

Isteʼmol qilingan alkogol, avvalo, ogʻiz va tomoq shilliq pardalariga taʼsir qiladi. Natijada soʻlak va meʼda shirasi ajrala boshlaydi. Shuning uchun ishtahani ochish uchun odamlar kechki ovqatdan oldin baʼzan oz miqdorda alkogolli ichimliklarni ichadi. Alkogol tana mushaklariga ham taʼsir qiladi. Bu ishchi energiyaga aylanishi mumkin boʻlgan moddalar tarkibini oshiradi. Ehtimol, shuning uchun ham alkogol jismoniy ishlarni yaxshiroq bajarishga imkon bersa kerak. Ammo keyin holdan toyish kuzatiladi, shu sababli ham umumiy taʼsir unchalik yaxshi emas. Shuningdek, alkogol miya faoliyatini yaxshilagandek tuyulishi mumkin.

Alkogol taʼsiri ostida odamning gapirishi va harakatlari yanada jonlanadi. Teri qizarib, qon bosimi koʻtariladi, yurak urishi va nafas olish tezlashadi. Ammo aslida alkogol miyaga zaiflashtiruvchi taʼsir koʻrsatadi. U miyaning fikrlash, kuzatish, eʼtibor kabi barcha muhim funksiyalariga taʼsir qiladi. Inson oʻz ustidan nazoratni yoʻqotib, atrof-muhit ustidan nazorati esa zaiflashadi.

Kishining qancha alkogol isteʼmol qilinganda bunday holatga tushishi koʻplab omillarga bogʻliq. Ammo biz sarxushlik deb ataydigan holat mashina boshqaradigan yoki biror masʼuliyatli ishlarni bajaradigan odam uchun xavfli boʻlishi mumkin.