Balki, odam suvga sakrashni suzishni oʻzlashtirganidan koʻp oʻtmay oʻrgangan. U yerda turib suvga tushishi mumkinligini bilgan zahoti suvga sakrashni boshlagan. Suvga sakrashni oʻrgangan odamzod, ehtimol, boshi bilan suvga shoʻngʻiy boshlagan. Ammo faqat XIX asrning oxiriga kelib akrobatik yoki badiiy shoʻngʻish paydo boʻlgan. Shveysariya, Germaniya va Finlyandiya kabi mamlakatlarning gimnastikachilari mashgʻulotlar vaqtida oʻz akrobatik texnikalarini takomillashtirayotganda, yer yoki matga qaraganda suvga sakrash yumshoqroq ekanini payqagan. Bu amaliy mashqlar natijasida yangi sport turi — suvga sakrash paydo boʻlgan.

1904-yilda bu sportga katta xalqaro qiziqish uygʻongan. Oʻsha yilgi Olimpiya oʻyinlarida bu turdagi musobaqalarni oʻtkazish uchun suvga sakrashning yetarlicha turlari boʻlgan. Musobaqa “Olimpiya oʻyinlari dasturidagi suvga baland sakrash” deb nomlangan. Musobaqada ruxsat berilgan har bir sakrash ijro etish murakkabligiga koʻra baholanadi.

1904-yilda oʻtkazilgan suvga sakrash boʻyicha birinchi Olimpiya musobaqalaridan boshlab suvga sakrash turlari roʻyxati oʻzgarishda davom etmoqda. Eskirgan sakrash turlari olib tashlanib, yangilari qoʻshilmoqda. Minoradan sakrash bu — irgʻitadigan taxtasiz sakrash. Bu odatda baland maydonchadan amalga oshiriladi. Tramplindan sakrashda oson egiladigan uzun taxtadan foydalaniladi. Tramplindan sakrash minoradan sakrashdan keyin paydo boʻlgan. U minoradan sakrashga qaraganda pastroqdan amalga oshiriladi.

Bugungi kunda suvga sakrash musobaqalari maktab va kollejlarda juda ommabop sport turi hisoblanadi. Oʻqish paytida musobaqalarda qatnashgan suvga sakrovchilarning koʻpchiligi keyinchalik ham yillar davomida musobaqalarda ishtirok etishda davom etadi.